แท้ที่จริงมิได้หายไปไหน นายอารีย่ได้เข้าไปเป็นเสรีไทยสายของพล.ต.อ.หลวงอดุลยเดชจรัส ผู้ใช้นามแฝงว่า “พูเลา” โดยนายอารีย์จะรับนโยบายและแผนงานผ่านมาทาง พล.ต.ต.จำรัส มัณฑุกานนท์ผู้บังคับการสันติบาลในขณะนั้นไฟสงครามได้เผาผลาญ?วิตผู้คนมากมายเกินกว่าจะนับได้ถ้วน ยิ่งทรัพย์สินด้วยแล้วคงต้องเรียกว่าเหลือคณานับทีเดียวกว่าไฟนรกจะค่อยๆราลงหลังระเบิดปรมาญสองลูกลงถล่มสองเมืองของญี่ปุนราบเป็นหน้ากลไฟนรกขึ้นนายอารียักลับมาใหม่ คราวนี้กลับมาเป็นผู้อำนวยการ อง เหมือนเป็นการแก้แค้นคือตายกับตายสงครามเปิดฉากด้วยความตายกลาดเกลื่อนทั้งบนบก ในน้ำ หรือแม้แต่ในน่านฟ้า และเมื่อสันติภาพจะบังเกิดขื้นก็คือความตายเกินกว่า จะนับเช่นเดียวกัน ผู้ก่อสงครามประสบความฟายแพ้ย่อยยับมิได้ยิ่งหย่อนไปกว่าเมื่อจุดบริษัทไทยพาณิชยการ จำกัด มีการออกหนังสือพิมพ์ฉบับบ่าย บาร์โหนราคาถูก สยามนิกร,ตามมาด้วยหนังสือเช้า-พิมพ์ไทย ที,เขย่าวงการหนังสือพิมพ์จนยอดจำหน่ายพุ่งขึ้นอย่างรวดเร็วด้วยการระดมสมองของนักหนังสือพิมพ์ทั้งเก่าและใหม่ทยอยกันเดินเข้าไปและเกิดหนังสือพิมพ์ในชื่อที่ได้กล่าวมาแล้วตามมาเป็นระยะๆที่จริงนั้น “สยามสมัย” เป็นนิตยสารที่ออกมาก่อนเพื่อน ในช่วงสงครามโลก กระดาษหายาก “สยามสมัย” ใช้กระดาษฟางมาพิมพ์ความยิ่งใหญ่ของค่ายสีลมนับวันจะขยายวงกว้างออกไปทุกขณะถือได้ว่าเป็นหนังสือพิมพ์ที่มียอดจำหน่ายสูงสุด“เดลิเมล์-รายวัน” เองก็ออกแรงวิ่งไล่กวดจนน่าชื่นใจว่า โหนบาร์เพิ่มกล้าม หกเดือนให้หลังนั้นเดลิฌลํใล,ขึ้นมาจนได้ชื่อว่าเป็นที่สองแม้ว่าค่ายสี่พระยาจะมี
“เดลิเมล์-วันจันทร์” ที่ขายดีมากเป็นอันดับหนึ่ง มี “เดลิเมล์รายวัน” และตามมาด้วย “เบื้องหลังข่าว” ก็ยังเทียบไม่ได้กับความหลากหลายของหนังสือในเครือ “ไทยพาณิชยการ จำกัด”มีรายงานในช่วงนั้นว่า พล.ต.อ.เผ่าไม,สิ้นความพยายาม ได้เจรจาที่จะซื้อกิจการทั้งหมดมาเป็นของตน แต่นายอาริยัที่ได้รับการปล่อยตัวก็ไม่ตกลง แล้วจุดระเบิดก็ตามมาในขณะเดียวกัน นายอารียัก้าวพ้นที่คุมขังออกมาได้ ๑๗ วันก็ตัดสินใจแต่งงานกับคุณกานดา โดยมิได้มีพิธีรีตองเอิกเกริก หรูหรา โดยมีกำหนดหรือตกลงกันว่า หลังการแต่งงานง่ายๆ เงียบๆ แล้วจะเดินทางไป“ฮันนีมูน” ที่หัวหินความพยายามของอธิบดีกรมตำรวจเผ่าดำเนินต่อไปอย่างเงียบๆเมื่อมีการติดต่อกับ “เจ้าพ่อเมืองกาญจน์” ซึ่งแน่นอนว่าคือบุคคลในเครื่องแบบนั่นเอง คำสังที่ออกมาคือ “เก็บ” นายอารียำ,น'วันเวลาที่-นายอารีย์พาเจ้าสาวมาฮันนีมูนที่หัวหิน“เจ้าพ่อ” ส่งสายสืบได้เรื่องว่าจะมาพักที่บังกะโลเนินทราย ต.หนองแก หัวหิน อย่างแน่นอน จึงสังให้ “ทีมส่าส์'งหาร” ได้รู้เรื่องและตรวจสอบอีกครั้งทีมล่าสังหารนี้ประกอบด้วย ส.ต.อ.ณรงค์, ส.ต.ต.เจริญ, ส.ต.ต.เฉลย, พลฯ ศรี และพลฯ ประเสริฐ ผู้ทำหน้าที่เป็นมือสังหารด้วยปีน “ลูกซองสัน” หรือ “คอลท์ตราควาย” โดยมืรถจี๊ป (ไม่ใช่ของตำรวจ) และรถบรรทุกเล็กอีกหนึ่งคันพลฯ ประเสริฐมีหน้าที่ตรวจสอบวันเวลาการเดินทาง ส.ต.อ.ณรงค์จึงแน่ใจได้ว่าตรงกันกับที่ “เจ้านาย” บอกมา พลฯ ประเสริฐเฉลียวใจถามว่าจะลงมือเมื่อใด ณรงค์บอกว่ารุ่งขึ้นจากวันที่มาถึงและลงมือในเวลาเช้า พลฯ ประเสริฐรีบปฏิเสธทันที“ผมไม,กล้ายิงกลางวันแสกๆ ผมขอเป็นคนดูต้นทางแล้วกัน”คำปฏิเสธของพลฯ ประเสริฐทำเอา ส.ต.อ.ณรงค์จ้องมองด้วยความไม่พอใจ บนเส้นทางอาชญากรการปฏิเสธ
“ไฝกล้าทำ” ของพลฯ ประเสริฐทำให้ ส.ต.อ.ณรงคโกรธอย่างมาก เพราะนอกจากจะวางแผนไว้แล้ว คำลัง'จาก “เจ้านาย” หรือ“เจ้าพ่อเมืองกาญจน์” คำไหนเป็นคำนั้นเช้าวันรุ่งขึ้น รถจี๊ปกับรถบรรทุกเล็กซึ่ง พลฯ ประเสริฐเป็นคนขับก็ได้มาพบกันที่จุดนัดพบ ส.ต.อ.ณรงค์ชักซ้อมแบบคาดคั้นกับ พลฯประเสริฐ แต่ก็ไม่เป็นผล เครื่องออกกำลังกายลดหน้าท้อง ตรงนั้นเป็นสีแยกของถนนที่จะแยกไปบ้านเนินทราย มีร้านขายของหนึ่งร้าน รถสองคันจอดไม,ห่างกันมากนักเมื่อพลฯ ประเสริฐไม่มืท่าทีจะยอมอ่อนลง ประกอบกับเวลาจะไม่อำนวยให้ ส.ต.อ.ณรงคํจึงตัดสินใจที่จะลงมือเสียเองเพียงแต่ลำทับเอากับพลฯ ประเสริฐว่า“ตกลงลื้อดูต้นทาง แต่ถ้าอั๊วกลับมาไม่เห็นลื้อ เจอกันเมื่อไหร่อั๊วเอาลื้อตายแน่” พูดแล้ว ส.ต.อ.ณรงค์ก็ก้าวขึ้นรถจี๊ป พลฯ ศรีหันมามองส.ต.อ.ณรงค์พยักหน้าเป็นเชิงให้ออกรถ พลฯ ศรีนำรถออก ลํวนพลฯประเสริฐมองตามไปบนรถที่เขาเป็นคนขับและนั่งอยู่คนเดียว เขาได้แต่มองตามอย่างไม่คลาดสายตา
บาร์โหน
